Gatunki i odmiany zielonych herbat - przewodnik

Zielona herbata uznawana jest przez wiele smakoszy tego napoju za najlepszą z odmian. Potrafi jednak sprawić wiele kłopotu, ze względu na warunki, w jakich należy ją przygotowywać czy łatwość przeparzenia. Jakie są najpopularniejsze gatunki zielonej herbaty - oto krótki przewodnik po jej najbardziej znanych i smakowitych odmianach.
Chińska zielona herbata
W Chinach zieloną herbatę otrzymuje się w wyniku zatrzymania procesu oksydacji jej liści. Pozostawiane są one na kilka godzin po zebraniu do zwiędnięcia, po czym prażone albo pieczone w ogromnych naczyniach, co pozwala zatrzymać proces utlenienia. Wśród najbardziej znanych odmian zielonej herbaty pochodzących z Chin znajdziemy:
- Herbatę Long Jing (Dragonwell), oryginalnie pochodzącą z prowincji Zhejiang, której jest flagowym produktem. Ma ona podłużne, płaskie liście o lekko złotawym kolorze. Zaparzona herbata Long Jing ma lekko owocowy smak.
- Herbatę Bi Luo Chon o charakterystycznie zwiniętych w kształt ślimaka liściach, od których pochodzi jej nazwa. To równie klasyczna chińska zielona herbata, której smak ma sporo kwiatowych i świeżych, warzywnych nut.
- Herbatę Mao Feng, która uznawana jest za najdelikatniejszą wśród chińskich herbat, o wytrawnych, lekko słonawych nutach.
- Herbatę Gunpowder uprawianą w całych Chinach i nazywaną tak od ciasno zwiniętych liści przypominających do złudzenia używany dawniej proch strzelniczy. Ma klasyczny smak i aromat, dlatego należy do najchętniej pijanych zielonych herbat na co dzień przez Chińczyków.
Japońska zielona herbata
Rodzaje zielonych herbat pochodzących z Japonii różnią się od chińskich przede wszystkim sposobem zatrzymania procesu ich utleniania. Liście herbaty są podgrzewane poprzez użycie pary wodnej, co daje w konsekwencji dużo więcej smaków i aromatów umami, warzywne i mniej owocowe niż najpopularniejsze odmiany chińskie. Japońskie herbaty odznaczają się prawdziwym bogactwem aromatu i smaku dzięki różnym sposobom ich przetwarzania oraz uprawy. Powoduje to, że nawet herbata pochodząca z tego samego krzaka może smakować zupełnie inaczej. Do najpopularniejszych odmian zielonej herbaty z Japonii należą:
- Herbata Sencha pozyskiwana z liści zbieranych na przełomie kwietnia i maja o delikatnych, trawowo-morskich aromatach.
- Herbata Gyokuro o intensywnym smaku umami, uzyskanym na skutek zacienienia krzaków na okres trzech-czterech tygodni przed zbieraniem jej liści. Produkują one wówczas zwiększoną ilość chlorofilu, co powoduje, że herbata Gyokuro może w smaku przypominać niekiedy bulion o słonawych, wyrazistych akcentach. Nie jest to napój spożywany na co dzień, traktuje się go raczej jako wykwintny i spożywany w niewielkich ilościach. Ma niezwykle orzeźwiające i energetyzujące działanie.
- Matcha dostępna w formie proszku o intensywnie zielonym kolorze jest również uznawana za jeden z najcenniejszych gatunków japońskiej herbaty, otrzymywanej w wyniku pracochłonnych zabiegów. Jej krzewy również są zakrywane przed zbiorami pozwalając na podwyższoną produkcję chlorofilu i uzyskanie charakterystycznego smaku umami. Matcha jest bogatym źródłem antyoksydantów spowalniających procesy starzenia organizmu, choć jej specyficzny smak może być trudny do przyjęcia przez osoby rozpoczynające dopiero swoją przygodę z poznawaniem różnych gatunków herbat.
Bogactwo gatunków i rodzajów zielonych herbat powoduje, że każdy smakosz tego napoju może znaleźć wśród nich coś dla siebie. Warto ich próbować, zyskując wiedzę i świadomość własnego smaku.